Το κράτος είναι η εκδήλωση της δύναμης των πολιτών. Αυτό σημαίνει ότι για να υπάρξει κράτος ο λαός του θα πρέπει να αισθάνεται, να αναγνωρίζει και να επιδοκιμάζει τις επιδιώξεις του και το κράτος με τη σειρά του να εκδηλώνει δυναμικά τη θέληση του λαού του. Αυτά έλεγε ο Μεταξάς και τον αυτοκτόνησαν και γι’ αυτό και στις ημέρες μας, όπου πάλι αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τα λεγόμενά του, κάποιοι προσπαθούν να αμαυρώσουν τις σκέψεις του και την ύπαρξή του, επειδή απείχε του φιλοβαρβαρισμού.
Στην Ελλάδα η συνάφεια κράτους και πολιτών δεν βρίσκεται σε αρμονιά, όπως σωστά πίστευε ότι έπρεπε ο Μεταξάς, γι’ αυτό και οι πολίτες δεν σέβονται, ούτε αγαπούν το κράτος και το κράτος με τη σειρά του αντιμετωπίζει εχθρικά το έθνος που υποτίθεται ότι προστατεύει. Οι πρώτοι από θυμό και απογοήτευση μπροστά στο τερατούργημα που πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίσουν και το δεύτερο από φόβο μην τυχόν και το έθνος επαναστατήσει και το καταστρέψει.
Οι Έλληνες, είναι ένας παναρχαίος λαός-στρατός με αστείρευτη πολιτισμική παρακαταθήκη και συμπεριφορές σφυρηλατημένες και ενσωματωμένες εδώ και χιλιετίες στον γεννετικό του Κώδικα που καθοδηγεί αλάνθαστα τη φυλετική συλλογική του μνήμη και σκέψη. Στην ιστορία τους έχουν δημιουργήσει πολιτείες που αποτέλεσαν, αποτελούν και θα αποτελέσουν ξανά στο άμεσο μέλλον, πρότυπα άφθαστα και άφθαρτα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Πατριαρχκές ή μητριαρχικές τοπικές κοινωνίες, κράτη-πόλεις, αυτοκρατορίες-κοσμοκρατορίες, κοσμικές και θεοκρατικές, εξωστρεφείς και εσωστρεφείς, λιτές και πολυτελείς, στρατιωτικές και κοσμοπολίτικες, συντηρητικές και προοδευτικές ή και όλα αυτά μαζί, συνδυασμένα σε μοναδικά κράμματα ηφαιστειώδους δυναμικής. Οπότε, μπορούν συνειδητά ή ασυνείδητα να αντιληφθούν και ορθώς αντιλαμβάνονται όλοι ανεξαιρέτως, ότι το κράτος μέσα στο οποίο ζουν είναι ξένο προς του ίδιους αφού δημιουργήθηκε από ξένους ανακατώστρες, είναι κατώτερό τους, ηλιθιωδώς δομημένο, μη λειτουργικό και εχθρικό με τη σειρά του εναντίον τους, αφού όπως προείπαμε τους φοβάται. Επειδή αργά ή γρήγορα θα το ανατρέψουν.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί αυτό δεν έχει συμβεί έως τώρα; Με τον μέσο Έλληνα να συνομιλήσει κανείς – που σημειωτέον είναι πολύ πιο έξυπνος από τον μέσο οποιονδήποτε, οποιασδήποτε άλλης χώρας σε οποιαδήποτε γωνιά της γης – θα σου απαριθμήσει αμέσως τους κύριους λόγους για τους οποίους το κράτος αυτό είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα μικροπολιτικό ξέρασμα τριτοκοσμικής μπανανίας. Οπότε, για ποιο λόγο οι Έλληνες που γνωρίζουν τι τους φταίει και για ποιον λόγο δεν αλλάζουν τον κρατικό μηχανισμό που υποτίθεται έχει δημιουργηθεί για να τους υπηρετεί; Μα για τον απλούστατο λόγο, ότι οι Έλληνες είναι μοιρασμένοι σε παρατάξεις και αποπροσανατολισμένοι από μικρονοηκές ιδεολογίες και πολιτικές.
Βλέπετε οι Έλληνες όταν μέσα στους αιώνες δημιουργούσαν και ζούσαν στα κράτη της επιλογής τους δεν ακολουθούσαν παροδικές και ξενόφερτες ιδεολογίες. Οι Έλληνες είχαν απόλυτη πεποίθηση στις Αρχές των Ιδεών και των Ιδανικών του Έθνους τους και ζούσαν με απόλυτη πίστη σε αυτές. Τα Οράματά τους ήταν τόσο καθολικά και αναλλοίωτα, που οι όποιες διαφορές και ανταγωνισμοί μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα αυτή μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, προσδιορίζονταν από το ποια από τις δυο πόλεις θα εφεύρησκε τον τρόπο να τα υπηρετήσει καλύτερα, ώστε να μπει στο μάτι του άλλου. Πειθαρχούσαν με τόσο απόλυτο τρόπο στην υπηρεσία αυτή που δεν θεωρούσαν ότι θυσίαζαν κάτι από τον εαυτό τους, αλλά ότι ασκούνταν υπέρ της επίτευξης των σκοπών του ελληνισμού, που με τη σειρά τους υπηρετούσαν το σύνολο του. Αυτή είναι η θυσία υπέρ του συνόλου. Η άσκηση της πίστης υπέρ του σκοπού.
Αιώνιες Ιδέες που κουβαλούσαν μέσα τους γίγαντες απ’ άκρη σ’ άκρη της γης, απέναντι σε ιδεολογίες νάνων που αγχώνονται να βρουν τρόπο να ανανεωθούν μπας και επιβιώσουν για μερικά χρόνια ακόμη μέσα σε γηρασμένα μυαλά, ξεπερασμένων γεννεών. Οι ιδεολογίες αποτελούν την απόλυτη παγίδα στην οποία έχουν πέσει οι Έλληνες. Παραζαλισμένοι από τον αγώνα επιβίωσης που έδιναν για αιώνες, δεν κατάλαβαν όταν έπεφταν στον λάκκο που τους άνοιξαν οι δυτικοί, φροντίζοντας να τους επιμορφώσουν με τον Διαφωτισμό και αργότερα τον Ρομαντισμό. Ιδεολογικά κυήματα του ελληνισμού, δημιουργημένα από δυτικούς νάνους, οι οποίοι όμως δεν ήταν Έλληνες, δεν ήταν γίγαντες, παρόλο που θα το ήθελαν πολύ. Οπότε τα δημιουργηματά τους δεν μπορούσαν παρά να αποτελούν κακέκτυπα του πρωτοτύπου που ποτέ δεν έφτασαν. Γιατί με τα τετράγωνα απλά μυαλά τους δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι ο ελληνισμός δεν είναι απλά ορθολογισμός. Είναι πίστη, συναίσθημα, θυμός και αναστεναγμός, απελευθέρωση και αβάσταχτο βάρος.
Ο Ιδεαλισμός δεν είναι μια μικρονοηική ιδεολογία και η Λογική δεν γέννησε την αριθμητική αλλά τα Μαθηματικά. Η Λογική είναι ο δρόμος προς την Αλήθεια που σ’ απελευθερώνει και γεμίζει την καρδιά σου φως. Φως που χρειάζεσαι στις στιγμές του φόβου, όταν περπατάς στην κοιλάδα του Θανάτου. Σαν τον Ηρακλή σκοτώνεις τα φίδια του λάκκου και μέσα από δύσβατους δρόμους βρίσκεις την Αρετή που σε εξυψώνει πέρα από τα όρια της ύλης και βιώνεις την Ελευθερία μέσα από την Δίαιτα Βίου που δεν έχει καμία σχέση με μια απλή νηστεία ή την εξοικονόμιση μετοχών και θερμίδων. Ακόμη όμως και αυτή η Ελευθερία δεν είναι αυτοσκοπός. Το βίωμά της θέλεις να το μοιραστείς και ο σκοπός διαμορφώνεται. Θυσία υπέρ του συνόλου. Μια άσκηση πίστης είναι ο καλός αγώνας για την Ελευθερία. Μέσα σου την έχεις και η πεποίθηση στην Ελευθερία είναι που ξεχωρίζει τους γίγαντες από τους νάνους. Είναι όλα αυτά μαζί με ένα κλείσιμο του ματιού που δηλώνει ότι αν δεν το έχεις μέσα σου, δεν μπορείς να το αποκτήσεις ποτέ.
Οι Έλληνες που θα μπορούσαν να διδάξουν τους δυτικούς για τα βαθύτερα νοήματα των παράμετρων της κοσμοθεωρίας τους, έδιναν αγώνα επιβίωσης. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους δυτικούς, όπως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε ένα παιδί που πέφτει όταν μαθαίνει να περπατά. Ακόμη και μεγάλοι άνδρες που ακολούθησαν τα αχνάρια της κοσμοθεωρίας αυτής δεν μπόρεσαν εξ ολοκλήρου να την κατακτήσουν. Επειδή δεν κατακτιέται όταν δεν ζει μέσα σου, σε κατακτά. Η Λογική με τη στενή δυτική έννοια της ψυχρής υπολογισμένης σκέψης, με την οποία σκέπτονταν δεν τους επέτρεψε να κατακτηθούν από την Ελευθερία εξ ολοκλήρου.
Ας μην μιλάμε λοιπόν για μικρές ιδεολογίες αριστερές και δεξιές που μας χωρίζουν. Αρκετά με τις φιλολογίες, αερολογίες και οποιεσδήποτε ..λογίες περί των ιδεών. Ας μιλήσουμε για καθαρές Ιδέες, ας γίνουμε γίγαντες ξανά. Ό,τι δεν προέρχεται από αυτές της αρχές που μας ενώνουν, θα βουλιάξει και θα χαθεί κάτω από το βάρος της ιστορίας και των δυσκολων χρόνων που θα έρθουν. Μόνο οι Ιδέες, τα Οράματα, τα Ιδανικά και η Πίστη σε αυτά θα παραμείνουν, γιατί ήδη βρίσκονται μέσα μας, άρρηκτα δεμένα, σιωπηλά να χορεύουν τυλιγμένα στον γεννετικό Κώδικα της ύπαρξής μας, περιμένοντας υπομονετικά το αναπόφευκτο τέλος αυτού του ψεύτικου και ξεφτισμένου κόσμου. Για να δημιουργήσουμε ξανά Ίδιον Πολιτισμό μέσα από την Πίστη στον ίδιο τον Κώδικα. Επειδή η Πίστη είναι πιο δυνατή από τη φωτιά.
Νίκη Δαναών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου